مناجات التائبین

1- إِلَهِی أَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلَّتِی وَ جَلَّلَنِی التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِی‏
خدایا خطا و گناهان، مرا لباس خوارى و ذلت پوشانیده و دورى تو جامه عجز و بینوایى بر تنم انداخته

2-وَ أَمَاتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنَایَتِی فَأَحْیِهِ بِتَوْبَهٍ مِنْكَ یَا أَمَلِی وَ بُغْیَتِی وَ یَا سُؤْلِی وَ مُنْیَتِی‏

و جنایت بزرگ )هواى نفس پرستى( مرا دل مرده ساخته تو اى خدا از رجوع به لطف و كرمت باز این مرده دلم زنده گردان اى مقصد و مقصود و مطلوب و آرزوى من،

3-فَوَعِزَّتِكَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِی سِوَاكَ غَافِراً وَ لاَ أَرَى لِكَسْرِی غَیْرَكَ جَابِراً
قسم به عزتت كه من كسى كه گناهانم را ببخشد غیر تو نمى‏دانم و آنكه در هم شكستگیهاى امورم را جبران كند جز تو نمى‏بینم

4-وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَهِ إِلَیْكَ وَ عَنَوْتُ بِالاِسْتِكَانَهِ لَدَیْكَ‏
من با آه و ناله و كمال خضوع به درگاهت آمده‏ام و به خوارى و مذلت بسویت رو آورده‏ام

5-فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِكَ فَبِمَنْ أَلُوذُ وَ إِنْ رَدَدْتَنِی عَنْ جَنَابِكَ فَبِمَنْ أَعُوذُ
پس اگر تو مرا از در برانى دیگر به كه رو آرم و اگر تو مرا در كنى به كه پناه برم‏

6-إِلَهِی هَلْ یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلاَّ إِلَی مَوْلاَهُ أَمْ هَلْ یُجِیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ‏
خدایا آیا بنده گریخته به جایى جز به درگاه مولایش رجوع تواند كرد یا از خشم و غضب مولایش غیر او احدى حمایتش تواند نمود

7-إِلَهِی إِنْ كَانَ النَّدَمُ عَلَی الذَّنْبِ تَوْبَهً فَإِنِّی وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِینَ‏
خدایا اگر پشیمانى از گناه توبه است قسم به عزتت كه من از پشیمانانم

8-وَ إِنْ كَانَ الاِسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِیئَهِ حِطَّهً فَإِنِّی لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ لَكَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى‏

و اگر استغفار و طلب آمرزش كردن موجب محو گناه است )به لطفت( من از آمرزش طلبانم تو را سزد كه )بر ما( عتاب كنى تا باز خوشنود گردى

9-إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَهَ
خدایا تویى كه درى از عفو و بخششت به روى بندگان باز كردى و نامش توبه نهادى

10-فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَهً نَصُوحاً فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ‏
و )در كتابت( فرمودى اى بندگان به درگاه من به توبه با حقیقت باز آیید )تا از گناهانتان درگذرم( پس عذر آنكه از این در كه باز كردى غافل است چه خواهد بود

11-إِلَهِی إِنْ كَانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ‏
اى خدا اگر گناه از من زشت است عفو از تو زیباست‏

12-إِلَهِی مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاكَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِكَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ‏
اى خدا من اولین بنده نیستم كه گناه كرده از او درگذشتی و به درگاه كرمت آمد و به او احسان كردى